Biofotonen in voeding
en de rol die ze spelen in ons lichaam en in ons voedsel
De zon is de grootste krachtbron die er bestaat. Zonder zon zou er geen leven op aarde zijn. De aarde zou zo iets zijn als de maan een kale donkere planeet (die we zonder zon ook niet eens zouden kunnen zien…).
Daarom is een leven zonder zonlicht ook niet voor te stellen maar dat we eigenlijk ook zonlicht eten is niet zo bekend of er wordt wat lacherig over gedaan, maar Hoe dan? Zonlicht is nodig voor al het leven op aarde om te groeien en te gedijen. Als mensen niet voldoende zonlicht krijgen kunnen ze bijvoorbeeld depressief worden, vraag maar aan iemand die in Scandinavië woont, zo zijn er tal van zaken die zonder zonlicht niet kunnen bestaan. Wat doet die zon dan? Mensen zijn lichtwezens mensen dragen licht bij zich. Dat is aangetoond door o.a. Kirlian fotografie, daarmee kan het lichtveld rond mensen gefotografeerd worden. Anderen kunnen het lichtveld rond mensen gewoon zien met het blote oog. Zo hebben alle levende wezens een lichtveld om zich heen. Van de eencellige amoebe tot onze vaders en moeders van bijna 90 jaar. Er zijn echter grote verschillen in de “uitstraling” van al deze levende wezens.
Wat heeft dat nu met spijsvertering en homeopathie te maken?
Onze voeding wordt verbouwd in het beste geval, op biologisch dynamische wijze, dat wil zeggen met wisselteelt met volkomen organische biologische meststoffen en vooral zonder pesticiden en andere chemische ongein. Op deze manier groeit onze voeding zo natuurlijk mogelijk en krijgt het het beste mee wat de natuur ons te bieden heeft vitaal, sterk en vol met vitaminen en mineralen, fytonutriënten enzovoorts en inclusief zonlicht een belangrijk onmisbaar proces, dat in de plant opgeslagen is door middel van fotosynthese (herinnert u zich de biologielessen nog op school?) Dit opgeslagen zonlicht heeft ons lichaam nodig om vitaal en gezond te blijven. Planten die op deze manier hebben kunnen groeien zitten vol met levenskracht. Planten die in kassen en op een manier worden verbouwd waar veel kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen aan te pas komen hebben een veel zwakkere levenskracht.
Wat heeft dit nu met spijsvertering te maken en homeopathie? Als het allemaal zo werkt is het dan ook niet veel logischer om bijvoorbeeld homeopathie te gebruiken, volkomen natuurlijk en behapbaar voor het menselijk lichaam, homeopathie stimuleert de levenskracht, het zelfhelend vermogen, dan alle chemisch (gemaakt van aardoliederivaten) gefabriceerde middelen, die niets doen met het zelf herstellend vermogen van het lichaam maar alleen de symptomen wegdrukken en nieuwe erbij maken in de vorm van bijwerkingen ? Is het dan niet logischer om op natuurlijke basis met het lichaam om te gaan?
In de maag wordt voedsel verzameld en wordt een begin gemaakt met de vertering
Als voedsel de maag verlaat komt het via de 12-vingerige darm in de dunne darm terecht
Hier, maar ook later in de dikke darm, worden voedingsbestanddelen door het lichaam opgenomen voeding is niet het enige dat in het lichaam wordt opgenomen.
In de spijsvertering vindt oppervlaktevergroting plaats van het voedsel, dat is de materiële kijk op wat er gebeurt in de maag. Wat haal je uit het voedsel dat je eet? Is het de energetische component? Is het de energie van de zon, de biofotonen (Lichtdeeltjes) wat is het. Kan je lichaam ook “zonlicht” halen uit chemisch bewerkt voedsel?
Al het natuurlijk geproduceerde voedsel bevat een vorm van zonlicht. Het is gegroeid onder de invloed van zonlicht. Wat we eten zijn de diverse vormen van energie. Die lichtdeeltjes in ons voedsel noemen we biofotonen. Die biofotonen kunnen we aantonen op het moment dat we in het aardedonker met een zeer lichtgevoelige camera een foto maken, dan zie je dat je energie opgeslagen hebt in het bindweefsel, pezen, kapsels, banden, botten, en dat we dat licht, d.w.z. die energie uitstralen met een intensiteit van een kaarsvlam op 20 km afstand. Als we gezond zijn dan straalt ons lichaam in geordende vorm dat licht uit en is er weinig energieverlies. Als we ziek worden dan verliest ons lichaam licht dan ziet het er chaotisch uit. Daar kun je daar foto’s van maken en dan zie je dat er veel meer licht verloren gaat als iemand ziek is dan wanneer iemand gezond is. Als een mens overlijdt zeg je, het licht is gedoofd … het kaarsje is uitgegaan … Zonder dat we het ons bewust zijn gebruiken we al deze begrippen. Eigenlijk is het alleen zichtbaar als iemand overleden is, want dan zie je het verschil wat het betekent om zonder “licht” te zijn.
Wij zijn gezonder, naarmate we dit (zon) licht beter bij ons kunnen houden. We zeggen: we zijn gezond, daar zit het woord zon in. Zonder zon geen leven op aarde.
Wat eten we nu eigenlijk, eten we de energie of inderdaad de mineralen de vitamines etc. Is voeding stoffelijk of energetisch. Het hele spijsverteringskanaal zit vol met lymfeklieren en lymfen hebben te maken met afweer, dus er mag niet iets binnenkomen wat er niet hoort. En de oppervlaktevergroting maakt het mogelijk dat we dichter bij de kern van de zaak, de energetische component kunnen komen. De maag vervult daar een belangrijke rol in. Het maagzuur doodt al die bacteriën die een bedreiging kunnen vormen voor ons lichaam. De dynamis, in de antroposofie het etherlichaam, maakt onze voeding eigen, eerst energie en dan wordt het pas stof. Het is eigenlijk een beetje analoog aan de uitspraak: de hersenen produceren de gedachten. Dat is het reguliere standpunt.
Deze visie wordt door klinisch-dood ervaringen tegengesproken, want als je hersendood bent kan je bewustzijn helderder zijn dan ooit (boeken: Pim van Lommel, Eben Alexander). Zij komen tot de conclusie dat het omgekeerd is. De hersenen ontvangen alleen maar de gedachten, de energie. De hersenen worden dan gezien als een radio-ontvanger. Dat is ook van toepassing op de maag, we halen de biofotonen en alle energieën uit ons voedsel om vervolgens die energie te gebruiken voor aanwending in ons eigen lichaam.
We hebben allemaal een eigen eiwitstructuur, die wezenlijk verschilt van die van de ander. We nemen dus iets op, bouwen onze eigen unieke eiwitstructuur. Daarom kunnen er ook geen organen onderling uitgewisseld worden zonder dat er een afstotingsreactie plaatsvindt waar immunosuppressieve middelen voor gebruikt moeten worden. Als ons lichaam niet een “eigen” structuur of levenskracht had was het net zo gemakkelijk als bij auto’s om “onderdelen” onderling uit te wisselen. Maar dat is niet zo. Dat weet iedereen.
In ons denken, in ons willen in ons karma, in ons “wat komen we hier doen”, in onze verbinding met de aarde, de rol van al onze organen zit meer dan je zo op het eerste gezicht zou zeggen. Gezond, zon, gezond en zijn, licht. Je neemt je karma mee als een jasje, je bepaalt je levensloop op basis van de vrije keus die je hebt en zo loop je tegen je lot aan. Ieder zijn eigen weg. De maag speelt daar zijn rol in mee. En ook dat weet iedereen zeker als je kijkt naar alle spreekwoorden en gezegden die hier op slaan. (Het is niet te verteren, het ligt mij zwaar op de maag, ik moet er van kotsen etc.
Marlies Kropholler, klassiek homeopaat