Dieren en de puberteit
Alle zoogdieren maken een fase door die de overgang van jong naar volwassen markeert: de puberteit. Wanneer deze inspannende tijd begint en hoe lang deze duurt, verschilt enerzijds van soort tot soort, maar varieert ook binnen de soort, afhankelijk van het ras en het individu. Dat komen we dus ook tegen in onze praktijk voor klassieke homeopathie voor dieren.
Om in beeld te krijgen hoe dat in elkaar steekt is het van belang je te verdiepen in de verschillende diersoorten en rassen. Of het nu gaat om een hond, een kat of een paard. Of 1 van de andere dieren, als we dat verschil niet kennen wordt het lastig te beoordelen.
Een voorbeeld:
Een jonge reu komt met zijn eigenaar naar de praktijk. Hij is een maand of 9 en zijn eigenaar overweegt om hem te castreren. Hij is met enige regelmaat onhandelbaar, zoals hij omschrijft.
Hij plast enorm veel, begint zijn poot overal tegen op te tillen en elke hond die voorbij komt moet bestegen worden. Ook in huis pakt hij een knuffel, of rijdt tegen benen van bezoek aan, tot overmaat van ramp tilde hij afgelopen weekend zijn poot op en pieste tegen iemand zijn been. Nu is toch wel de grens bereikt!
Wat te doen?
Samen met de eigenaar neem ik de biografie van de hond door, wat heeft hij allemaal al meegemaakt en hoe is dat verlopen. Daarnaast wil ik wat weten over de ouderdieren, zowel vader als moeder, wat is hierover bekend. Uit wat voor een nest komt hij. Had hij broertjes en zusjes, hoe ging dat en is de bevalling goed verlopen. Ook kijk ik naar ras-typische eigenschappen, wat is gezond en wat niet.
Ik wil ook graag weten of er al medicatie gebruikt is, zo ja waarvoor en verdere medische gegevens.
Dan breng ik alles in kaart en aan de hand van de ziekte-classificatie werk ik het uit.
Hieruit vloeit een voorschrift met energetische middelen om weer meer balans krijgen in zijn ontwikkeling en de reu uit kan groeien tot een gezonde volwassen reu, zowel voor hem zelf als zijn baasje. Dit vraagt om korte lijntjes, met regelmatige updates over hoe hij zich ontwikkelt.
Na 14 dagen krijg ik te horen dat hij wat rustiger is, het is zeker nog niet allemaal weg, maar er lijkt zich toch duidelijk iets positiefs te ontwikkelen. Castratie is even uit beeld. Het plassen en rijden komt nu minder voor en in ieder geval in huis is het plasgedrag weg. Wel pakt hij na een wandeling nog weleens een knuffel of zijn kussen om op te rijden. Tegen mensen is dit ook weg.
Advies om op deze voet verder te gaan. Zo onderhouden we de weken/maanden daarna contact en passen daar waar nodig het voorschrift aan. Als hij 1 ½ jaar is hebben we inmiddels het 3de consult en kijken we terug naar de 1ste hulpvraag, de eigenaar is eigenlijk de heftigheid van toen vergeten en verbaasd zich over de positieve ontwikkeling. Castratie is van de baan en de hond mag zich lekker verder ontwikkelen tot een sterke, stabiele reu.
Op zoek naar een klassiek homeopaat die je kan helpen: klik hier.
Zelf klassieke homeopaat worden? Klik hier.
