Vocht vasthouden in de zwangerschap

Jolanda komt bij de verloskundige in het begin van haar 2e zwangerschap. Ze geeft dan aan dat ze wel heel erg tegen deze zwangerschap opziet.

Bij haar vorige zwangerschap was de gewichtstoename zo enorm (30 kg) dat ze hulp van familie en buren nodig had bij het omkleden en alle dagelijkse dingen als boodschappen, koken en de was. Ze had zelfs de schoenen van de buurman geleend omdat haar eigen schoenen niet meer pasten. Haar benen waren zo zwaar dat ze zich bijna niet kon bewegen en er vormden zich smetplekken in haar liesplooien.

Elke dag weer die extra kilo’s aan haar benen zorgden er mede voor dat ze uitgeput was. Het werk viel haar zwaar en dat paste helemaal niet bij haar: ze was altijd energiek en volop in beweging geweest. Voor de eerste zwangerschap had ze naast haar volledige baan nog tijd om ‘s avonds mensen te knippen. Ze voelde zich schuldig naar haar collega’s als ze vroeger naar huis ging, maar liefst wilde ze de hele dag op bed liggen. Slapen kon ze als een marmot!

Maar bovenal maakte zich zorgen over haar eigen lijf: of haar nieren het wel aan konden, ze werd volop op zwangerschapsvergiftiging getest! En nu had ze ook haar zoontje van 2 er nog bij…. Ik besloot een middel op deze erfelijke factoren voor te schrijven met nog een dierlijk middel erbij om het uitplassen van vocht te stimuleren. Ook voor de nieren kreeg ze nog een versterkende tinctuur mee. Als de angst na enkele weken weer boven komt krijgt ze een extra middel mee. Met goed resultaat.

Jolanda doet het goed op de middelen en kan op een normale wijze bevallen van een gezonde zoon.

Henriette Metz, klassiek homeopaat
www.homeopathiepuur.nl